ಮಂಗಳೂರು ವಿಮಾನ ದುರಂತದ 15ನೇ ವಾರ್ಷಿಕ ಸ್ಮರಣೆ: ಒಂದು ಕರಾಳ ದಿನದ ಮೆಲುಕು

2010ರ ಮೇ 22ರಂದು, ಮಂಗಳೂರಿನ ಬಜ್ಪೆಯಲ್ಲಿರುವ ಮಂಗಳೂರು ಅಂತಾರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ವಿಮಾನ ನಿಲ್ದಾಣದಲ್ಲಿ ಭಾರತದ ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲೇ ಅತ್ಯಂತ ದುರಂತಕಾರಿ ವಿಮಾನ ಅಪಘಾತಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾದ ಏರ್ ಇಂಡಿಯಾ ಎಕ್ಸ್‌ಪ್ರೆಸ್ ಫ್ಲೈಟ್ 812 ದುರಂತ ಸಂಭವಿಸಿತು. ದುಬೈನಿಂದ ಮಂಗಳೂರಿಗೆ ಬಂದಿದ್ದ ಈ ಬೋಯಿಂಗ್ 737-800 ವಿಮಾನವು ಲ್ಯಾಂಡಿಂಗ್ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ರನ್‌ವೇಯನ್ನು ಮೀರಿ ಗುಡ್ಡದ ಕಣಿವೆಗೆ ಬಿದ್ದು ಧಗಧಗಿಸಿತು. 166 ಪ್ರಯಾಣಿಕರಲ್ಲಿ 158 ಮಂದಿ ಈ ದುರಂತದಲ್ಲಿ ಜೀವ ಕಳೆದುಕೊಂಡರು, ಕೇವಲ ಎಂಟು ಮಂದಿ ಅದೃಷ್ಟವಶಾತ್ ಬದುಕುಳಿದರು. ಈ ಘಟನೆಯು ಏರ್ ಇಂಡಿಯಾ ಎಕ್ಸ್‌ಪ್ರೆಸ್‌ನ ಮೊದಲ ಮಾರಕ ಅಪಘಾತವಾಗಿತ್ತು ಮತ್ತು ಭಾರತದ ಮೂರನೇ ಅತಿದೊಡ್ಡ ವಿಮಾನ ದುರಂತವಾಗಿ ದಾಖಲಾಗಿದೆ.

ಘಟನೆಯ ವಿವರಗಳು

ಮಂಗಳೂರು ವಿಮಾನ ನಿಲ್ದಾಣವು ಟೇಬಲ್‌ಟಾಪ್ ರನ್‌ವೇ ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ವಿಶಿಷ್ಟ ರನ್‌ವೇಯನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದು, ಇದು ಗುಡ್ಡದ ಮೇಲಿರುವ ಕಿರಿದಾದ ರನ್‌ವೇಯಾಗಿದ್ದು, ರನ್‌ವೇಯ ತುದಿಯಲ್ಲಿ ತೀವ್ರ ಇಳಿಜಾರಿನ ಕಣಿವೆ ಇದೆ. ಈ ರನ್‌ವೇಯು 2,448 ಮೀಟರ್ (8,033 ಅಡಿ) ಉದ್ದವಾಗಿದ್ದು, ಇದಕ್ಕೆ ವಿಶೇಷ ಕೌಶಲದ ಲ್ಯಾಂಡಿಂಗ್ ಅಗತ್ಯವಾಗಿತ್ತು. ವಿಮಾನವು ಸಕಾಲಿಕವಾಗಿ ರನ್‌ವೇಯ ಮೇಲೆ ಲ್ಯಾಂಡ್ ಆಗದೇ, 5,200 ಅಡಿ ದೂರದಲ್ಲಿ ಟಚ್‌ಡೌನ್ ಆಗಿತ್ತು, ಇದರಿಂದ ನಿಲುಗಡೆಗೆ ಕೇವಲ 2,800 ಅಡಿ ಉಳಿದಿತ್ತು.

ವಿಮಾನದ ಕ್ಯಾಪ್ಟನ್ ಝ್ಲಾಟ್ಕೊ ಗ್ಲುಸಿಕಾ (55 ವರ್ಷ, 10,000 ಗಂಟೆಗಳ ಫ್ಲೈಯಿಂಗ್ ಅನುಭವ) ಮತ್ತು ಫಸ್ಟ್ ಆಫೀಸರ್ ಹರ್ಬಿಂದರ್ ಸಿಂಗ್ ಅಹ್ಲುವಾಲಿಯಾ (40 ವರ್ಷ, 3,620 ಗಂಟೆಗಳ ಫ್ಲೈಯಿಂಗ್ ಅನುಭವ) ಇಬ್ಬರೂ ಅನುಭವಿ ಪೈಲಟ್‌ಗಳಾಗಿದ್ದರು. ಕ್ಯಾಪ್ಟನ್ ಗ್ಲುಸಿಕಾ ಅವರು ಮಂಗಳೂರು ವಿಮಾನ ನಿಲ್ದಾಣದಲ್ಲಿ 16 ಬಾರಿ ಲ್ಯಾಂಡ್ ಮಾಡಿದ್ದರೆ, ಅಹ್ಲುವಾಲಿಯಾ 66 ಬಾರಿ ಲ್ಯಾಂಡ್ ಮಾಡಿದ್ದರು. ಆದರೆ, ತನಿಖೆಯ ಪ್ರಕಾರ, ಕ್ಯಾಪ್ಟನ್ ಗ್ಲುಸಿಕಾ ಅವರು "ಸ್ಲೀಪ್ ಇನರ್ಶಿಯಾ" (ನಿದ್ದೆಯ ಜಡತ್ವ)ದಿಂದ ಬಳಲುತ್ತಿದ್ದರು, ಏಕೆಂದರೆ ಅವರು ಫ್ಲೈಟ್‌ನ ಮೂರು ಗಂಟೆಗಳ ಪಯಣದಲ್ಲಿ 1 ಗಂಟೆ 40 ನಿಮಿಷ ನಿದ್ದೆ ಮಾಡಿದ್ದರು. ಇದರಿಂದ ಅವರ ತೀರ್ಮಾನ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯದ ಮೇಲೆ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರಿತು.

ಫಸ್ಟ್ ಆಫೀಸರ್ ಅಹ್ಲುವಾಲಿಯಾ ಅವರು ಮೂರು ಬಾರಿ "ಗೋ ಅರೌಂಡ್" (ಮತ್ತೆ ಟೇಕಾಫ್ ಮಾಡುವಂತೆ) ಸೂಚನೆ ನೀಡಿದ್ದರೂ, ಕ್ಯಾಪ್ಟನ್ ಗ್ಲುಸಿಕಾ ಲ್ಯಾಂಡಿಂಗ್ ಮುಂದುವರಿಸಿದರು. ಕೊನೆಯ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ, ಎನ್‌ಹಾನ್ಸ್‌ಡ್ ಗ್ರೌಂಡ್ ಪ್ರಾಕ್ಸಿಮಿಟಿ ವಾರ್ನಿಂಗ್ ಸಿಸ್ಟಮ್ (EGPWS) ಎಚ್ಚರಿಕೆಯ ಸಿಗ್ನಲ್‌ಗಳ ಹೊರತಾಗಿಯೂ, ವಿಮಾನವು ರನ್‌ವೇಯನ್ನು ಮೀರಿ, ಇನ್‌ಸ್ಟ್ರುಮೆಂಟ್ ಲ್ಯಾಂಡಿಂಗ್ ಸಿಸ್ಟಮ್ (ILS) ಲೊಕಲೈಸರ್ ರಚನೆಗೆ ಡಿಕ್ಕಿ ಹೊಡೆದು, ಗುಡ್ಡದ ಕಣಿವೆಗೆ ಬಿದ್ದು ಧಗಧಗಿಸಿತು.

ರಕ್ಷಣಾ ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆ

ಅಪಘಾತದ ತಕ್ಷಣ ನಂತರ, ಸ್ಥಳೀಯ ಗ್ರಾಮಸ್ಥರು ರಕ್ಷಣಾ ಕಾರ್ಯಕ್ಕೆ ಧಾವಿಸಿದರು. 15 ಅಗ್ನಿಶಾಮಕ ದಳದ ವಾಹನಗಳು, 20 ಆಂಬ್ಯುಲೆನ್ಸ್‌ಗಳು, ಮತ್ತು 100ಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ರಕ್ಷಣಾ ಕಾರ್ಯಕರ್ತರು ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆಯಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿದರು. ಕರ್ನಾಟಕ ಪೊಲೀಸ್, ಬಾಂಬ್ ಸ್ಕ್ವಾಡ್, ಕರ್ನಾಟಕ ಫೈರ್ ಆಂಡ್ ಎಮರ್ಜೆನ್ಸಿ ಸರ್ವೀಸಸ್, ಮತ್ತು ಕೇಂದ್ರೀಯ ಕೈಗಾರಿಕಾ ಭದ್ರತಾ ಪಡೆ (CISF) ಸಹ ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆಯಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸಿದವು. ಎಂಟು ಜನ ಬದುಕುಳಿದವರನ್ನು ಆಸ್ಪತ್ರೆಗೆ ಸ್ಥಳಾಂತರಿಸಲಾಯಿತು,.

ತನಿಖೆಯ ತೀರ್ಮಾನಗಳು

ಕೋರ್ಟ್ ಆಫ್ ಇನ್‌ಕ್ವೈರಿ (CoI), ಏರ್ ಮಾರ್ಷಲ್ ಭೂಷಣ್ ನೀಲಕಂಠ ಗೋಖಲೆ ನೇತೃತ್ವದಲ್ಲಿ, ಈ ದುರಂತದ ಕಾರಣಗಳನ್ನು ತನಿಖೆ ಮಾಡಿತು. ಫ್ಲೈಟ್ ಡೇಟಾ ರೆಕಾರ್ಡರ್ (FDR) ಮತ್ತು ಕಾಕ್‌ಪಿಟ್ ವಾಯ್ಸ್ ರೆಕಾರ್ಡರ್ (CVR) ನಿಂದ ಪಡೆದ ಮಾಹಿತಿಯ ಪ್ರಕಾರ, ಕ್ಯಾಪ್ಟನ್ ಗ್ಲುಸಿಕಾ ಅವರ "ಅನ್‌ಸ್ಟೇಬಲೈಸ್ಡ್ ಅಪ್ರೋಚ್" ಮತ್ತು ಗೋ-ಅರೌಂಡ್ ಸೂಚನೆಯನ್ನು ನಿರ್ಲಕ್ಷಿಸಿದ್ದು ದುರಂತದ ಪ್ರಮುಖ ಕಾರಣವೆಂದು ಕಂಡುಬಂದಿತು. ಕಾಕ್‌ಪಿಟ್ ವಾಯ್ಸ್ ರೆಕಾರ್ಡರ್‌ನಲ್ಲಿ ಕೊನೆಯ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಅಹ್ಲುವಾಲಿಯಾ ಅವರ "ನಮಗೆ ರನ್‌ವೇ ಉಳಿದಿಲ್ಲ" ಎಂಬ ಧ್ವನಿ ರೆಕಾರ್ಡ್ ಆಗಿತ್ತು.

ಇದರ ಜೊತೆಗೆ, ಟೇಬಲ್‌ಟಾಪ್ ರನ್‌ವೇಯ ಭೌಗೋಳಿಕ ಸವಾಲುಗಳು ಮತ್ತು ರನ್‌ವೇ ಸೇಫ್ಟಿ ಏರಿಯಾದ (RESA) ಕೊರತೆಯೂ ದುರಂತದ ತೀವ್ರತೆಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಿತು. ಇಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್ ಮೆಟೀರಿಯಲ್ ಅರೆಸ್ಟಿಂಗ್ ಸಿಸ್ಟಮ್ (EMAS) ಇಲ್ಲದಿರುವುದು ರನ್‌ವೇಯಿಂದ ಜಾರಿದ ವಿಮಾನವನ್ನು ತಡೆಯಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ.

ರಕ್ಷಣೆ ಮತ್ತು ಸ್ಮರಣೆ

ಅಪಘಾತದ ನಂತರ, 136 ಶವಗಳನ್ನು ಗುರುತಿಸಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ಕುಟುಂಬಗಳಿಗೆ ಹಸ್ತಾಂತರಿಸಲಾಯಿತು, ಆದರೆ 22 ಶವಗಳಿಗೆ DNA ಪರೀಕ್ಷೆಯ ಅಗತ್ಯವಿತ್ತು, ಮತ್ತು 12 ಶವಗಳನ್ನು ಗುರುತಿಸಲಾಗದೇ, ಮೇ 27, 2010ರಂದು ನ್ಯೂ ಮಂಗಳೂರು ಪೋರ್ಟ್ ಟ್ರಸ್ಟ್ (NMPT) ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಸಮಾಧಿ ಮಾಡಲಾಯಿತು. NMPT ಮತ್ತು ಏರ್‌ಪೋರ್ಟ್ ಅಥಾರಿಟಿ ಆಫ್ ಇಂಡಿಯಾ ಇಲ್ಲಿ ಸ್ಮಾರಕವನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಿದ್ದು, KIOCL ಸಂಸ್ಥೆಯು ಒಂದು ಉದ್ಯಾನವನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಿತು. ಪ್ರತಿವರ್ಷ ಮೇ 22ರಂದು ಈ ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿ ಸ್ಮರಣಾರ್ಥ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ನಡೆಯುತ್ತದೆ.

ದುರಂತದ ಪಾಠಗಳು

ಈ ದುರಂತವು ವಿಮಾನಯಾನ ಸುರಕ್ಷತೆಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ ಹಲವು ಶಿಫಾರಸುಗಳಿಗೆ ಕಾರಣವಾಯಿತು:

ಕ್ರಿಟಿಕಲ್ ಏರ್‌ಫೀಲ್ಡ್‌ಗೆ ತರಬೇತಿ: ಮಂಗಳೂರು, ಕೋಝಿಕೋಡ್, ಮತ್ತು ಲೆಂಗ್‌ಪುಯಿಯಂತಹ ಟೇಬಲ್‌ಟಾಪ್ ರನ್‌ವೇಯುಳ್ಳ ವಿಮಾನ ನಿಲ್ದಾಣಗಳಿಗೆ ಪೈಲಟ್‌ಗಳಿಗೆ ವಿಶೇಷ ಸಿಮ್ಯುಲೇಟರ್ ತರಬೇತಿ ಕಡ್ಡಾಯಗೊಳಿಸಲಾಯಿತು.
ರನ್‌ವೇ ಸೇಫ್ಟಿ ಏರಿಯಾ (RESA): ರನ್‌ವೇಯ ತುದಿಯಲ್ಲಿ ಸುರಕ್ಷತಾ ಪ್ರದೇಶವನ್ನು ವಿಸ್ತರಿಸುವ ಶಿಫಾರಸು ಮಾಡಲಾಯಿತು.
ಇಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್ ಮೆಟೀರಿಯಲ್ ಅರೆಸ್ಟಿಂಗ್ ಸಿಸ್ಟಮ್ (EMAS): ರನ್‌ವೇಯ ತುದಿಯಲ್ಲಿ ಈ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಲು ಶಿಫಾರಸು ಮಾಡಲಾಯಿತು.
ಪೈಲಟ್ ಆಯಾಸ ನಿರ್ವಹಣೆ: ಪೈಲಟ್‌ಗಳ ಆಯಾಸ ಮತ್ತು ಸ್ಲೀಪ್ ಇನರ್ಶಿಯಾವನ್ನು ತಡೆಗಟ್ಟಲು ಕಟ್ಟುನಿಟ್ಟಾದ ನಿಯಮಗಳನ್ನು ಜಾರಿಗೊಳಿಸಲಾಯಿತು.

ಸ್ಮಾರಕ ಮತ್ತು ಶ್ರದ್ಧಾಂಜಲಿ

ಪ್ರತಿವರ್ಷ, ಫಲ್ಗುಣಿ ನದಿಯ ದಡದ ಸ್ಮಾರಕದಲ್ಲಿ ಶ್ರದ್ಧಾಂಜಲಿ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ನಡೆಯುತ್ತದೆ. 2025ರ ಮೇ 22ರಂದು, ದಕ್ಷಿಣ ಕನ್ನಡ ಜಿಲ್ಲಾಡಳಿತವು ಈ ದುರಂತದ 15ನೇ ವಾರ್ಷಿಕ ಸ್ಮರಣೆಯನ್ನು ಆಯೋಜಿಸಿತು, ಇದರಲ್ಲಿ ಪ್ರಭಾರ ಜಿಲ್ಲಾಧಿಕಾರಿ ಆನಂದ್, ಮತ್ತು ಮಂಗಳೂರು ವಿಮಾನ ನಿಲ್ದಾಣದ ಅಧಿಕಾರಿಗಳು ಭಾಗವಹಿಸಿದರು.

ಮಂಗಳೂರು ವಿಮಾನ ದುರಂತವು ಭಾರತದ ವಿಮಾನಯಾನ ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಕರಾಳ ಘಟನೆಯಾಗಿ ಉಳಿದಿದೆ. ಈ ದುರಂತವು ವಿಮಾನಯಾನ ಸುರಕ್ಷತೆಯ ಮೇಲೆ ಗಮನ ಹರಿಸಲು ಒಂದು ಎಚ್ಚರಿಕೆಯ ಕರೆಯಾಗಿದೆ. ಟೇಬಲ್‌ಟಾಪ್ ರನ್‌ವೇಯಂತಹ ಸವಾಲಿನ ವಿಮಾನ ನಿಲ್ದಾಣಗಳಲ್ಲಿ ಕೌಶಲ್ಯಪೂರ್ಣ ತರಬೇತಿ, ಸುರಕ್ಷತಾ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳ ಅಳವಡಿಕೆ, ಮತ್ತು ಪೈಲಟ್‌ಗಳ ಆಯಾಸ ನಿರ್ವಹಣೆಯ ಮೇಲೆ ಒತ್ತು ನೀಡುವ ಮೂಲಕ ಭವಿಷ್ಯದಲ್ಲಿ ಇಂತಹ ದುರಂತಗಳನ್ನು ತಡೆಯಬಹುದು.